Σάββατο 7 Απριλίου 2018

ΠΑΣΧΑ ΚΥΡΙΟΥ ΠΑΣΧΑ 2018



“Ζητάτε τον Ιησού το Ναζαρηνό, τον εσταυρωμένο. Αναστήθηκε, δεν είναι εδώ.”

Κυριακη  8 Απριλίου 2018

Η νύχτα του Πάσχα (Πασχαλινή Αγρυπνία),   κατά την οποία  τελούμε το γεγονός ότι ο  Χριστός συντρίβοντας τα δεσμά του θανάτου  μας έδωσε τη Ζωή, είναι το κέντρο όλου του Λειτουργικού έτους. Όλες οι επιμέρους τελετές, δρώμενα και προσευχές  της Εκκλησίας  εδώ βρίσκουν  την πηγή τους, την αναφορά τους, την εξήγηση τους, τη νομιμοποίησή τους. 

Α.  «Δομή και σύνθεση»  της Πασχαλινής Αγρυπνίας


-Τη νύχτα αυτή, τα πάντα γίνονται νέα. Βγαίνουμε από το σκοτάδι της αμαρτίας και μπαίνουμε στο Φως της Ανάστασης του Χριστού   - η τελετή της Ευλογίας του Νέου Φωτός- .
-Η ιστορία της ανθρωπότητας είναι μια σταδιακή προσέγγιση του Μυστηρίου του Αναστημένου Χριστού   - τα αναγνώσματα της αγρυπνίας και της Λειτουργίας του Λόγου - στον οποίον ενσωματωνόμαστε με το Βάφτισμα  - η Ευλογία του νερού του Βαφτίσματος και η ανανέωση των υποσχέσεων του Βαφτίσματος  ή χορήγηση των μυστηρίων της Χριστιανικής Μυήσεως: Βάπτισμα, Χρίσμα, Ευχαριστία σε τυχόν κατηχούμενους-  . 
-Διαμέσου του Βαπτίσματος και της Καθιέρωσης του Αγίου Πνεύματος καθιερωθήκαμε «υιοί εν Υιώ» και μπορούμε να παρακαθίσουμε στο Δείπνο που ο Θεός Πατέρας ετοίμασε για το Νέο Λαό του, την Εκκλησία, η οποία  πορεύεται  προς το  Αιώνιο Πάσχα,  την Βασιλεία Του – η Λειτουργία της Ευχαριστίας- .


Β.-  “Μη φοβάσθε”   


Σύντομες  σκέψεις  από το κατά Μάρκο Ευαγγέλιο: Μκ 16,1-8 και κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο   20,1-9. 

Ο χριστιανισμός δεν είναι ένα σύστημα ιδεών οι οποίες  θέτουν σε  πράξη κοινωνιολογικές θεωρίες ή ένα σύνολο επιστημονικών επιχειρημάτων τα οποία δικαιολογούν ένα τρόπο ζωής  ή  εκλαμβάνεται ως κάτι που δικαιολογεί την ύπαρξη του γιατί μπορεί να προσφέρει μοναδικές συγκινησιακές καταστάσεις που ικανοποιούν τον άνθρωπο, ή είναι  κάτι που γεννήθηκε για να προκρίνει μεγάλα ιδεώδη. Ο χριστιανισμός είναι θεμελιωμένος πάνω σε μια και μόνη  ΚΑΛΗ ΕΙΔΗΣΗ.


ΕΙΔΗΣΗ  
Δυστυχώς είμαστε συνηθισμένοι σε ειδήσεις που περιγράφουν καταστάσεις που τις περισσότερες φορές μας αφήνουν αδιάφορους ή  μας στενοχωρούν,  μας θλίβουν, μας προκαλούν αγανάκτηση γιατί πρόκειται για αδικίες ή  απάτες  κλπ.  Οι ειδήσεις που ακούμε είναι  τέτοιες  που  μας κάνουν να αισθανόμαστε ότι  κάποιοι μας  κοροϊδεύουν,  ότι υποβαθμίζουν την νοημοσύνη μας,  δημιουργούν διαμάχες, φρούδες ελπίδες και αυταπάτες,  ότι  «βγαίνουν» στον αέρα ή γράφονται  για να γεμίσουν το χρόνο της εκπομπής  ή το χώρο της εφημερίδας  και πολλές φορές για να αποπροσανατολίσουν τον  ακροατή ή τον αναγνώστη.  Εντέλει,   κάποια είδηση καταλήγει να είναι καλή  αν αφορά  την νίκη μιας ομάδας σε έναν αγώνα π.χ. ποδοσφαίρου, και μάλιστα με τρόπο καταφανώς  καθαρό ή  αν  μέσω αυτής ενημερωνόμαστε  ότι κάποιος φόρος μειώθηκε ή ότι βρέθηκε κάποιο καινούργιο και αποτελεσματικό φάρμακο, ή  ότι σε κάποια περιοχή του πλανήτη μας  δεν θα πεινάσουν... πολύ,  κ.ο.κ.
ΚΑΛΗ  ΕΙΔΗΣΗ όμως είναι εκείνη που όχι μόνο προϊδεάζει για  κάποιες καλές επιπτώσεις στην ζωή μας  αλλά και που  είναι ικανή να μας αλλάξει τη ζωή εκ βάθρων π.χ.   όπως όταν εκείνος ή εκείνη, λέει στον άλλο/η, “σε αγαπώ, να παντρευτούμε” , ή όταν ο άνεργος  μετά από αρκετά  χρόνια χωρίς  εργασία και μεροκάματο  ακούει :  “από αύριο προσλαμβάνεσαι, με μισθό τάδε...”  

Ιδού  η   ΚΑΛΗ ΕΙΔΗΣΗ :  « Ζητάτε τον Ιησού το Ναζαρηνό, τον εσταυρωμένο. Αναστήθηκε, δεν είναι εδώ.»  Μας λέει ότι, ο θάνατος,  το μεγαλύτερο όριο στη ζωή μας ξεπεράστηκε,  ότι  δεν είναι το τέλος των πάντων και ότι η καθημερινότητα μας δεν προορίζεται στο τίποτα, αλλά έχει ένα νόημα και έναν προορισμό. Μας  λέει ότι Αναστήθηκε εκείνος που θυσίασε από αγάπη τη ζωή του για τους φίλους του. Μας λέει «ναι θα πεθάνουμε», αλλά μας διαβεβαιώνει ότι ο θάνατος δεν είναι το τέρμα. Μας λέει ότι είναι ένα πέρασμα και μάλιστα πολύ επίπονο.  Μας λέει ότι όποιος αγαπά να είναι έτοιμος να υποφέρει. Στην αντίπερα όχθη μας περιμένει ο Δημιουργός, το θεμέλιο, η αιτία και η κινητήριος δύναμη της ζωής, που για μας είναι ο Πατέρας μας,   για να μας  εντάξει στο πραγματικό  περιβάλλον της  ζωής μας,  αυτής της ζωής   που ξεκίνησε  ως εικόνα και ομοίωση του Θεού,  στο  περιβάλλον εκείνο στο οποίο “θα τον βλέπουμε πρόσωπο προς πρόσωπο”, θα μοιραζόμαστε, κατά κάποιο τρόπο,  τη ζωή του Θεού.

Αυτή η ζωή, η ‘αιώνια ζωή’ όπως τη λέμε, δεν έρχεται στο τέλος,  μετά τον θάνατο, αλλά την βιώνουμε από τώρα που, με το βάπτισμά μας,   μπολιασθήκαμε  στην Εκκλησία, στο Μυστικό Σώμα του  Αναστημένου Χριστού.  Η καθημερινότητα μας μπορεί να είναι επίπονη, αλλά είναι το πεδίο της σταδιακής αποκάλυψης  αυτής της ποιοτικά ανώτερης ζωής και της  κατάκτησής της. Η Ανάσταση του Ιησού δίνει νόημα, βάθος και προοπτική στη δική μας  ζωή, μας λέει ότι : ακόμη και αν πεθάνετε πάνω στο σταυρό του πόνου, της αρρώστιας, των γηρατειών, του θανατηφόρου ατυχήματος, της δυστυχίας, είτε είστε παιδιά, είτε νέοι ή και προχωρημένης  ηλικίας, ο Θεός είναι εκεί για να δεχτεί την ζωή σου, εσένα, και να σε περάσει από το θάνατο στη ζωή χωρίς μισές αλήθειες και χωρίς  καλύμματα. Τα κακά της ζωής μας πονούν, δεν μας απελπίζουν. Τα πάντα στην παρούσα ζωή φωτίζονται από την Ανάσταση και δεν μας αφήνει κανένα περιθώριο  να τρέφουμε αυταπάτες και ψευδαισθήσεις.

Η Ανάσταση μας βάζει στη σωστή διάσταση της ζωής. 
Ο Δημιουργός της ζωής είναι και ο Σωτήρας της ζωής.